سوباتان بهشتی است بکر و کشف نشده در ارتفاعات ۲۰۰۰ متری شهرستان تالش که ۲۲ کیلومتر از شهر لیسار، ۳۶ کیلومتر از شهر تالش و ۲۱ کیلومتر از دریاچه نئور فاصله دارد. زیبایی طلوع و غروبش بی مانند است. دشتهای سرسبز پر از گلهای شقایق،پونه و گلپر با نفوذ مه های سلطه گرش زیبایی بی نهایتی پیدا میکنند.
این بهشت سرزمین تالش از شمال به رودخانه لیسار، از جنوب به ییلاقات آسبومار جوکندان، از شرق به جنگلهای هیرکانی ۳۰۰۰ ساله، از غرب به دریاچه نئور می رسد. بهارش اغلب بارانی و مه الود ، تابستانش خشک و خنک ، پاییزش مطلوب و سرد ، زمستانش طوفانی و بسیار سرد است.
این مقصد گردشگری با زیبایی شگفت انگیزش ، مقصدی بهاری و تابستانی و نیمه پاییزی می باشد که سفر به ان به همه دوست داران طبیعت توصیه می گردد. سوباتان و زیبایی های اطراف ان ارزش چندین بار دیدن را دارد و مهمانان عزیزی که به سوباتان سفر میکنند میتوانند از نقاط مختلف سوباتان بازدید نمایند.
سوباتان پوشیده از چمنزارها و گلزارها، چشمه های زیادی دارد که از دل کوههای اطراف سوباتان بیرون می ایند. سوباتان زندگی روستایی فصلی دارد و روزانه شاهد گذر گله های گوسفندان در کل روستا میتوان بود. با اینکه ساکنین این روستا عمدتا به صورت فصلی و عموما در بهار و تابستان در سوباتان سکنی می گزینند اما چوپانانی هستند که زندگی دائمی در سوباتان دارند و میتوانند زندگی خود و دامهایشان را در فصول سرد پاییز و زمستان نیز مدیریت نمایند.
سوباتان قدمت تاریخی چندهزار ساله دارد و وجود گور سنگها در مناطق مختلف ان این ادعا را تایید می نماید. ساختار معماری قدیمی سوباتان خانه های کاهگلی می باشد که با وجود ساخت و سازهای جدید ، هنوز در سوباتان قابل مشاهده هستند. خانه های کاه گلی با دودکشهای بخاری های هیزمی زیبایی خاص خود را دارند.
